[BTSR] เจ้าหมูน้อยกับน้ำแข็ง

ปุกปุย หมูน้อยแสนซุกซน

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวและทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ มีหมูตัวน้อย ๆ อาศัยอยู่หลายตัว พวกมันเป็นหมูที่มีความสุข ร่าเริง และซุกซนเป็นพิเศษ หนึ่งในนั้นคือเจ้าหมูน้อยชื่อว่า “ปุกปุย” เขาเป็นหมูตัวเล็กที่สุดในหมู่บ้าน แต่ก็เป็นหมูที่ฉลาดและซุกซนที่สุดเช่นกัน

เช้าวันหนึ่งขณะที่เจ้าหมูน้อยกำลังเล่นอยู่ในลำธารเล็ก ๆ หลังบ้าน เสียงของแม่หมูเรียกดังขึ้น

“ปุกปุย! มาได้แล้วลูก! วันนี้แม่มีของพิเศษให้ดู!” แม่หมูพูดพร้อมยิ้มอบอุ่น

เจ้าหมูน้อยรีบวิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว เขาแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะได้เห็น “ของพิเศษ” นั้น เมื่อเขาถึงบ้านก็พบว่ามีก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้องครัว น้ำแข็งนั้นโปร่งใสและเย็นเจี๊ยบจนเขาอดไม่ได้ที่จะยื่นจมูกไปสัมผัส

“แม่ครับ นี่คืออะไร?” เจ้าหมูน้อยถามอย่างตื่นเต้น

“นี่คือน้ำแข็งจ้ะปุกปุย แม่ได้มาจากคุณลุงหมียักษ์ที่อาศัยอยู่บนภูเขาหิมะ เขาบอกว่าน้ำแข็งนี้ไม่ธรรมดา เพราะมันสามารถทำให้ใครก็ตามที่สัมผัสกลายเป็นเรื่องตลกได้!” แม่หมูตอบ

“ทำให้กลายเป็นเรื่องตลก? หมายความว่ายังไงครับแม่?” ปุกปุยถามด้วยความสงสัย

แม่หมูยิ้มอย่างลึกลับ “เอาเป็นว่าเดี๋ยวลูกลองดูสิ แล้วจะรู้เอง”

น้ำแข็งวิเศษเริ่มแสดงอิทธิฤทธิ์

เจ้าหมูน้อยไม่รอช้า เขาตัดสินใจที่จะลองแตะน้ำแข็งนั้นดู เมื่อปลายนิ้วเล็ก ๆ ของเขาสัมผัสน้ำแข็ง เขารู้สึกเหมือนมีความเย็นแปลก ๆ ไหลผ่านไปทั่วร่างกาย ทันใดนั้นเอง เขาก็เริ่มทำเสียงฮา ๆ อย่างไม่ตั้งใจ

“หึ หึ ฮ่า ฮ่า!” เสียงหัวเราะดังลั่นบ้าน แม้แต่เจ้าหมูน้อยเองก็อดหัวเราะตามไม่ได้

หลังจากหัวเราะจนท้องแข็ง เจ้าหมูน้อยตัดสินใจออกไปอวดเพื่อน ๆ ของเขา เขาลากก้อนน้ำแข็งไปยังทุ่งหญ้าที่เพื่อน ๆ กำลังเล่นกันอยู่

“เฮ้ทุกคน! มาดูสิ ฉันมีอะไรสนุก ๆ มาให้ลอง!” ปุกปุยตะโกนเรียกเพื่อน ๆ

เมื่อเพื่อน ๆ ของเขามาถึง พวกเขาก็มองก้อนน้ำแข็งด้วยความสงสัย และเจ้าหมูน้อยก็เล่าเรื่องมหัศจรรย์ของน้ำแข็งให้ฟัง

เมื่อทุกคนแตะน้ำแข็ง

เพื่อน ๆ ของเจ้าหมูน้อยผลัดกันสัมผัสน้ำแข็งวิเศษ ทุกคนที่แตะน้ำแข็งล้วนแต่เกิดเรื่องตลก ๆ ขึ้น บ้างก็พูดจาประหลาด บ้างก็เต้นรำอย่างไม่มีเหตุผล จนทั้งทุ่งหญ้ากลายเป็นเวทีแสดงตลกขนาดใหญ่

แต่แล้วเจ้าหมูอ้วนตัวหนึ่งชื่อ “ตุ้บตุ้ย” ก็ลองสัมผัสน้ำแข็งและเกิดร้องเพลงขึ้นมาอย่างเสียงดังและเพี้ยนสุด ๆ เสียงเพลงของตุ้บตุ้ยทำให้เหล่านกในทุ่งหญ้าตกใจบินหนีไปหมด! เพื่อน ๆ ทุกคนหัวเราะจนท้องแข็ง

อย่างไรก็ตาม เจ้าหมูน้อยปุกปุยเริ่มสังเกตว่าน้ำแข็งค่อย ๆ ละลายไปเรื่อย ๆ เขาเริ่มกังวลว่าเมื่อมันละลายหมดแล้ว พวกเขาจะไม่ได้สนุกกันอีก

ความสุขในปัจจุบัน

เมื่อเจ้าหมูน้อยเห็นว่าน้ำแข็งกำลังจะหมดไป เขาจึงพูดกับเพื่อน ๆ ด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ทุกคน ฉันคิดว่าเราควรเก็บน้ำแข็งไว้ให้ดี เพื่อที่เราจะได้ใช้มันในวันอื่น ๆ ด้วย!”

แต่เพื่อน ๆ กลับหัวเราะ “ไม่เป็นไรหรอกปุกปุย น้ำแข็งนี้ทำให้เราสนุกวันนี้ก็เพียงพอแล้ว! สิ่งสำคัญคือเรามีความสุขร่วมกันตอนนี้”

คำพูดของเพื่อนทำให้ปุกปุยคิดได้ว่า ความสนุกและความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งวิเศษใด ๆ แต่ขึ้นอยู่กับการที่พวกเขาได้อยู่ด้วยกันและหัวเราะไปพร้อมกัน

เมื่อน้ำแข็งละลายหมด เจ้าหมูน้อยกับเพื่อน ๆ ก็ยังคงเล่าเรื่องตลกและหัวเราะกันต่อไป เสียงหัวเราะของพวกเขาดังไกลไปทั่วหมู่บ้าน