[BTSR]: หมาป่ากับเสียงเพลงในฤดูหนาว 🐺❄️

ในป่าลึกที่ปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลน มีหมาป่าตัวหนึ่งชื่อว่า “เซน” เขาเป็นหมาป่าหนุ่มที่ชื่นชอบการเดินทางและเสียงดนตรี แม้ว่าหมาป่าส่วนใหญ่จะขึ้นชื่อว่าเป็นนักล่า แต่เซนกลับมีนิสัยที่อ่อนโยน เขามักจะหยุดฟังเสียงของธรรมชาติอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นเสียงลมพัด เสียงกิ่งไม้กระทบกัน หรือเสียงน้ำแข็งแตกร้าวในลำธารเล็ก ๆ

ในคืนหนึ่งที่อากาศหนาวเย็นเป็นพิเศษ เซนได้ยินเสียงเพลงลึกลับดังขึ้นจากปลายป่าฝั่งตะวันออก เสียงนั้นหวานไพเราะและเต็มไปด้วยความอบอุ่นเหมือนกับเสียงร้องของนกในฤดูใบไม้ผลิ แต่นี่เป็นฤดูหนาว และป่าก็เงียบสงัดยิ่งนัก

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เซนจึงออกเดินทางตามเสียงเพลง เขาเดินผ่านต้นไม้สูงใหญ่ที่ปกคลุมด้วยเกล็ดหิมะ และลุยผ่านลำธารที่น้ำเย็นเฉียบ ท้ายที่สุด เขามาถึงทุ่งกว้างกลางป่า ที่นี่มีแสงจันทร์ส่องสว่าง และที่ใจกลางของทุ่งนั้น เซนพบกับ “ลูน่า” สุนัขจิ้งจอกสาวที่กำลังเป่าขลุ่ยไม้ไผ่อยู่

“เสียงเพลงนี้เป็นของเธอหรือ?” เซนถามด้วยความประหลาดใจ

ลูน่ายิ้มพลางพยักหน้า “ใช่ ฉันเล่นเพลงนี้เพื่อให้เพื่อนในป่ารู้สึกอบอุ่นในคืนที่หนาวเย็น เธอชอบหรือเปล่า?”

เซนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ฉันไม่เคยได้ยินเสียงเพลงที่ไพเราะขนาดนี้มาก่อน เธอทำได้ยังไง?”

ลูน่าตอบว่า “เสียงเพลงนี้มาจากหัวใจ หากหัวใจเรามีความรักและความปรารถนาดี เสียงเพลงจะส่งต่อความรู้สึกนั้นไปยังทุกคน”

เซนรู้สึกประทับใจในคำพูดของลูน่า เขาขอให้ลูน่าสอนเขาเล่นขลุ่ย และทั้งสองก็ใช้เวลาทั้งคืนในการแลกเปลี่ยนเสียงเพลงกับเสียงหัวเราะ จนกระทั่งท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีทองของอรุณรุ่ง

จากวันนั้น เซนและลูน่าก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด พวกเขาออกเดินทางไปด้วยกันทั่วป่า และเล่นเพลงเพื่อสร้างความสุขให้กับเหล่าสัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกระต่ายตัวน้อย กวางเจ้าสำราญ หรือแม้แต่หมีใหญ่ที่ดูน่ากลัวก็ยังหลงรักเสียงเพลงของพวกเขา

ฤดูหนาวผ่านไป แต่เสียงเพลงของเซนและลูน่ายังคงก้องอยู่ในป่าลึก เหล่าสัตว์ต่างบอกต่อกันถึงเรื่องราวของหมาป่าหนุ่มและสุนัขจิ้งจอกสาวที่สร้างความสุขให้แก่ทุกคน ไม่ว่าฤดูไหนก็ตาม เสียงเพลงของพวกเขาก็ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพและความอบอุ่นในใจ