[BTSR]: จรวดที่เดินทางด้วยพลังรัก
กาลครั้งหนึ่งในดินแดนอันไกลโพ้น บนดาวที่ชื่อว่า “ซินโดร่า” ดาวเคราะห์ที่มีท้องฟ้าสีม่วงและทุ่งหญ้าที่เปล่งแสงระยิบระยับในยามค่ำคืน ที่นี่มีนักประดิษฐ์หนุ่มชื่อว่า “ลูเมียร์” ผู้มีความฝันอันยิ่งใหญ่ – เขาต้องการสร้างจรวดที่สามารถเดินทางข้ามจักรวาลได้โดยไม่ต้องใช้พลังงานเชื้อเพลิงใด ๆ
ลูเมียร์ใช้เวลาหลายปีในการค้นคว้าและทดลอง ทว่าไม่ว่าจะลองวิธีใด จรวดก็ยังไม่สามารถออกจากชั้นบรรยากาศของซินโดร่าได้ จนกระทั่งวันหนึ่ง ลูเมียร์ได้พบกับหญิงสาวที่มีนามว่า “เซลีน” เธอเป็นนักดาราศาสตร์ผู้หลงใหลในดวงดาว และเธอเชื่อว่าพลังแห่งความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาล
“ลูเมียร์” เซลีนเอ่ยขึ้นในคืนที่ทั้งสองนั่งมองท้องฟ้าด้วยกัน “บางทีความรักอาจเป็นคำตอบที่เธอกำลังมองหา เธอเคยลองใช้มันเป็นพลังงานหรือยัง?”
ลูเมียร์หัวเราะเบา ๆ “ความรักเหรอ? มันไม่ใช่สิ่งที่เราจะจับต้องได้หรือวัดค่าได้นะ”
“แต่ความรักคือพลังงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด” เซลีนยิ้ม “มันสามารถผลักดันเราให้ทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้”
คำพูดของเซลีนกระตุ้นความคิดของลูเมียร์ เขาเริ่มมองหาวิธีที่จะเปลี่ยนพลังงานแห่งความรู้สึกให้กลายเป็นพลังงานจริง ๆ ลูเมียร์สร้างเครื่องมือที่เรียกว่า “ไอคอเร็กเตอร์” เครื่องที่สามารถเก็บเกี่ยวพลังงานจากคลื่นความรู้สึกของหัวใจมนุษย์ เขาทดลองมันกับตัวเองและพบว่าคลื่นความรักที่เขามีต่อเซลีนสามารถจุดพลังงานให้เครื่องติดขึ้นได้
เมื่อการทดลองสำเร็จ ลูเมียร์จึงเริ่มสร้างจรวดที่ชื่อว่า “เอเลโอรา” ซึ่งขับเคลื่อนด้วยพลังรัก ทั้งลูเมียร์และเซลีนใช้เวลาหลายเดือนในการเติมพลังให้กับจรวด ด้วยการแบ่งปันช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของพวกเขา จนวันหนึ่งจรวดก็พร้อมสำหรับการเดินทาง
“ไปกับฉันไหม?” ลูเมียร์เอ่ยถามในวันที่จรวดพร้อมปล่อยตัว เซลีนมองเข้าไปในดวงตาของเขาและตอบด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน ฉันจะไปทุกที่ที่มีเธอ”
ทั้งสองขึ้นไปในจรวด “เอเลโอรา” พร้อมกับหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เมื่อจรวดพุ่งทะยานขึ้นจากพื้นดาวซินโดร่า มันไม่ได้ทิ้งรอยควันไว้เบื้องหลัง แต่กลับปล่อยแสงสีรุ้งที่สว่างไสวไปทั่วท้องฟ้า
การเดินทางครั้งนี้นำพวกเขาไปยังดวงดาวที่ไม่เคยมีใครค้นพบ ดินแดนที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตหลากหลายสายพันธุ์ และมิตรภาพที่เกินจินตนาการ ทั้งสองเรียนรู้ว่า พลังแห่งความรักไม่เพียงช่วยให้พวกเขาบรรลุความฝัน แต่ยังเปลี่ยนโลกทั้งใบให้กลายเป็นที่ที่ดีกว่า
สุดท้ายนี้ ลูเมียร์และเซลีนไม่ได้กลับไปยังซินโดร่าอีกเลย พวกเขาตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตไปกับการสำรวจและแบ่งปันพลังรักให้กับจักรวาลที่ไร้ขอบเขต เพราะพวกเขาเชื่อว่า ความรักคือพลังงานที่ไม่มีวันสิ้นสุด