[BTSR]: ความสุขจากใจที่พอเพียง 🕉️

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีชายชราคนหนึ่งชื่อ “ลุงเหม” เขาเป็นช่างไม้ผู้เชี่ยวชาญ แม้หมู่บ้านจะไม่ร่ำรวยมากนัก แต่ลุงเหมกลับเป็นที่รักของทุกคน เพราะเขามักสอนเรื่องราวดี ๆ และช่วยเหลือชาวบ้านด้วยใจที่เปี่ยมไปด้วยเมตตา

ทุกเช้า ลุงเหมจะตื่นมาดูแลสวนเล็ก ๆ ที่ปลูกผัก ผลไม้ และสมุนไพรไว้ใช้เอง เขามักพูดว่า

“พืชผักในสวนนี้ เพียงพอที่จะเลี้ยงดูเราและครอบครัว อย่าโลภมากเกินไป แค่พอเพียงก็พอสุขใจแล้ว”

แต่ในวันหนึ่ง ชายหนุ่มจากเมืองใหญ่มาเยือนหมู่บ้าน เขาชื่อว่า “กล้า” เป็นคนทะเยอทะยานและชอบการแข่งขัน เขาเห็นสวนของลุงเหม และเอ่ยปากว่า

“ลุงเหม ทำไมไม่ปลูกผักให้มากกว่านี้ล่ะ จะได้ขายได้เงินเยอะ ๆ แล้วไปซื้อของดี ๆ มาใช้ ชีวิตจะได้สบายขึ้นไงครับ”

ลุงเหมยิ้ม และตอบกลับด้วยน้ำเสียงสงบว่า

“ชีวิตที่สบายขึ้นคืออะไรหรือหนุ่มกล้า? เรามีที่พัก มีอาหาร มีเพื่อนบ้านที่ดี แล้วชีวิตยังขาดอะไรอีกหรือ?”

ชายหนุ่มกล้าหัวเราะ และพูดว่า

“แต่ลุงไม่อยากมีบ้านใหญ่ ๆ รถหรู ๆ หรือเงินทองมากมายบ้างหรือครับ?”

ลุงเหมพยักหน้าและตอบด้วยแววตาที่อ่อนโยน

“คนเรามักเข้าใจผิดว่าความสุขมาจากสิ่งของภายนอก แต่ความจริง ความสุขอยู่ในใจเราเอง ถ้าใจเราพอเพียง ไม่โลภ และรู้จักแบ่งปัน ความสุขก็จะอยู่กับเราเสมอ ไม่ต้องรอให้มีอะไรมากมาย”

กล้าฟังแล้วครุ่นคิด แต่เขายังไม่เข้าใจลึกซึ้งนัก

หลายเดือนผ่านไป หลังจากที่กล้าไปเปิดกิจการขายของในเมืองใหญ่ เขาประสบความสำเร็จจนร่ำรวย แต่กลับพบว่าเขาเริ่มเหนื่อยล้าและไม่มีความสุขเหมือนที่คิดไว้ เขาคิดถึงคำพูดของลุงเหม และตัดสินใจกลับไปที่หมู่บ้านอีกครั้ง

เมื่อถึงหมู่บ้าน เขาเห็นลุงเหมยังคงทำสวน และมีใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม กล้าถามว่า

“ลุงเหมครับ ผมมีทุกอย่างแล้ว แต่ทำไมผมยังรู้สึกขาดอะไรบางอย่าง?”

ลุงเหมวางจอบลง และพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่หนักแน่น

“หนุ่มกล้า ลองถามใจตัวเองสิ ว่าสิ่งที่เธอมีนั้น เพียงพอที่จะทำให้เธอสุขใจหรือยัง? ความสุขไม่ได้อยู่ที่การมีมากมาย แต่อยู่ที่การรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่จำเป็นและพอเหมาะกับตัวเรา เธอมีเวลาหัวเราะกับเพื่อน มีเวลานั่งมองท้องฟ้า หรือพูดคุยกับครอบครัวบ้างไหม? ถ้ายังไม่มี ก็ลองเริ่มทำดูสิ แล้วเธอจะพบความสุขที่แท้จริง”

คำพูดของลุงเหมทำให้กล้าตระหนักว่า เขาเฝ้าค้นหาความสุขผิดที่มาตลอด เขาเริ่มใช้ชีวิตที่เรียบง่ายขึ้น และกลับมาหาลุงเหมบ่อยครั้ง เพื่อเรียนรู้วิถีชีวิตที่พอเพียง

นิทานเรื่องนี้สอนให้เราเข้าใจว่า ความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เรามีมากหรือน้อย แต่ขึ้นอยู่กับมุมมองและการยอมรับในสิ่งที่เรามีอยู่ ความพอเพียงไม่ใช่แค่การมี แต่คือการพอใจในสิ่งนั้นและรู้จักแบ่งปัน ❤️