[BTSR]: สายลมพัดเบาในคืนหนาว
ในคืนที่ท้องฟ้าสดใส มีดวงดาวส่องแสงระยิบระยับทั่วผืนฟ้า เสียงสายลมพัดเบาๆ พาเอากลิ่นหอมของดอกไม้ป่ามากระทบจมูก คืนนี้เป็นคืนพิเศษที่ทุกสิ่งดูสงบเงียบ จนเหมาะที่จะหยุดพักผ่อนและฟังเรื่องราวของสายลมผู้เดินทางผ่านโลกนี้มานับพันปี…
Chapter 1: เสียงกระซิบของสายลม
สายลมเป็นผู้เดินทางเงียบๆ ที่ไม่เคยหยุดนิ่ง มันพัดผ่านป่าเขาและทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ผ่านเมืองที่คึกคักและบ้านเรือนอันสงบเงียบ แต่ละสถานที่ที่มันผ่านไป มักจะเก็บเกี่ยวเรื่องราวต่างๆ มาฝากในทุกคืน
คืนนี้สายลมเลือกที่จะหยุดพักอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ บนเนินเขา แว่วเสียงของมันกระซิบเบาๆ ผ่านต้นไม้ใหญ่ “ในคืนหนาวนี้ ข้าจะเล่าเรื่องให้เจ้าฟัง เรื่องของดาวฤกษ์ดวงหนึ่งที่เคยเป็นเพื่อนของข้า”
Chapter 2: เพื่อนเก่าของสายลม
นานมาแล้วในฟากฟ้าอันกว้างใหญ่ มีดาวฤกษ์ดวงหนึ่งที่เปล่งประกายสว่างไสว ดาวดวงนั้นรักที่จะพูดคุยกับสายลม ทั้งคู่มักเล่าเรื่องราวให้กันฟังในยามราตรี สายลมบอกเล่าถึงผืนป่าที่มีน้ำตกสูงตระหง่าน ส่วนดาวเล่าเรื่องของกาแล็กซีอันไกลโพ้นที่ไม่มีใครรู้จัก
คืนหนึ่ง ดาวบอกสายลมว่า “ข้ารู้สึกได้ว่าข้ากำลังจะหมดแรง ข้าจะกลายเป็นแสงสุดท้ายที่อบอุ่นให้กับโลก” สายลมฟังแล้วเงียบงัน มันรู้ว่าทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลง แต่มันก็อดเศร้าไม่ได้
Chapter 3: แสงสุดท้ายที่อบอุ่น
ในคืนที่ดาวดับแสง สายลมพัดผ่านโลกใบนี้เพื่อส่งต่อความอบอุ่นจากดาวฤกษ์ดวงนั้น มันกระซิบกับเด็กๆ ที่กำลังหลับใหลว่า “แสงดาวนี้แม้จะหายไป แต่ความอบอุ่นยังอยู่ในหัวใจของพวกเจ้าเสมอ”
หลังจากนั้น สายลมยังคงพัดไปทุกแห่งหน แต่มันไม่เคยลืมเพื่อนเก่าดวงนั้น และทุกครั้งที่มันพัดผ่านดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิ หรือก่อคลื่นเล็กๆ ในมหาสมุทร มันรู้ว่ามันได้ส่งต่อเรื่องราวและความอบอุ่นของดาวดวงนั้นให้กับโลกใบนี้
ข้อคิดสอนใจ
ในชีวิตของเรา ทุกสิ่งล้วนมีจุดเริ่มต้นและจุดจบ แต่สิ่งสำคัญคือเรื่องราวและความทรงจำที่เราสร้างไว้ สิ่งเหล่านี้จะคงอยู่ต่อไปในหัวใจของผู้คนรอบข้าง เหมือนกับสายลมที่ส่งต่อความอบอุ่นของดาวฤกษ์ดวงสุดท้ายในคืนหนาว…